Zoals de meeste mensen wel weten zijn wij hard aan het oefenen met de ja-nee knoppen en het PODD-boek. Gisteren hebben we daarnaast nog een andere stap gezet en hebben we een proef gedaan met een oogbestuurde computer, de Tobii. Deze werd meegenomen door een medewerker van RDG Kompagne. Gerna was uiteraard ook aanwezig en had tevoren al wat communicatiebladen met voor Famm, herkenbare plaatjes en foto's verzameld zodat deze al mooi op de computer stonden. Het was tevoren moeilijk inschatten wat Famm ons zou laten zien. Uit de verhalen en ervaringen van andere ouders kende ik de Tobii al wel maar ik had geen hoe het apparaat precies zou werken. Ik kan nu zeggen...het is een geweldige uitvinding!
Famm kreeg verschillende onderdelen voor zich, in spelvorm, foto's of filmpjes. De Tobii kan erg precies zien én registreren waar Famm naar kijkt.
Het was heel bijzonder om terug te kunnen zien waar Famm allemaal naar had gekeken tijdens een bepaald onderdeel. Hieruit kwam namelijk duidelijk naar voren dat alle plaatjes wel degelijk betekenis voor haar hebben. Het is voor Famm alleen heel moeilijk om zich er wat langer op te focussen, dit past bij Rett maar zeker ook bij haar leeftijd en kan ook als een soort speelsheid omschreven worden. Wij waren in ieder geval al heel erg blij om te zien dat zij bijvoorbeeld écht naar haar papa en haar broer op een foto blijkt te kijken. Op dit moment is het nog twijfelachtig of Famm de Tobii nu als communicatiemiddel in zou kunnen zetten. We hebben daarom besloten om wat langer de tijd te nemen voordat we een aanvraag indienen. Famm staat pas vanaf begin dit jaar steeds wat meer open voor contact, kijkt steeds meer gericht en we gaan ervan uit dat hier zeker nog meer vooruitgang in gaat komen. Vooruitgang die hopelijk op dit gebied positief bijdraagt in het meer focussen. Als dat lukt proberen we in het nieuwe jaar om een proefperiode met de Tobii thuis te realiseren. We hopen dan weer wat stapjes verder te zijn en de proefperiode als stevige onderbouwing voor een eventuele aanvraag mee te kunnen nemen. Voor alle duidelijkheid, ook dit is een proces waar heel veel tijd en geduld in gaat zitten. Het communiceren met een Tobii gaat zeker niet vanzelf.
Voorlopig gaan we dus nog even op de oude voet verder maar we zijn blij en dankbaar dat we op deze manier weer wat meer inzicht hebben gekregen. Het is fijn om even de bevestiging te krijgen dat waar we op dit moment mee bezig zijn, heel zinvol is en het geeft weer een extra stimulans om vol te houden en door te zetten. Daarnaast geeft het hoop voor de toekomst. Wat zou het fantastisch zijn als ons moppie ooit een stem zou mogen krijgen!
