Hoeraaa 5 jaar!!!

Lieve Famm,

Het afgelopen jaar is weer voorbij gevlogen en vanaf vandaag heb je officieel, zoals je broer heel mooi zegt, een handje vol! Jij bent nu 5 jaar!Een hele dikke proficiat lief dotje! 

Afgelopen vrijdag hebben we al een klein en heel gezellig feestje op de Paddestoel gevierd. Wat was het fijn dat naast ik en je broer ook papa er dit jaar bij kon zijn! Je zat er heel blij bij met die mooie taart-muts op je hoofd. Alle kindjes werden er leuk bij betrokken en er werd zelfs wat gekroeld.

Gisteren zijn de opa's en oma's een gebakje komen eten en in januari vieren we, zoals gebruikelijk, jouw familiefeestje samen met de verjaardag van papa.
We hebben niet lang hoeven nadenken over wat we je zouden geven want wat toevallig dat de nieuwe K3-meiden vlak voor jouw verjaardag hun eerste cd hebben uitgebracht, alsof het zo moest zijn. Ook je broer heeft van zijn eigen centjes weer een leuk kado voor je gekocht, wat een verwennerij!

Lieve Famm, ik kan je niet genoeg vertellen hoeveel ik van je hou....zóóóóóóóóöveel! Jij geniet van de kleinste dingen in het leven, de wind door je haartjes, een kus, een kroel, samen dansen op muziek of gewoon rustig om je heen kijken. Een glimlach van jou doet mij, doet ons, doet iedereen glimlachen! Van jouw mooie stralende oogjes spat pure liefde af! Met jou is het altijd kusjesdag en vandaag, op jouw verjaardag zelfs een beetje meer! 

Hele dikke kus van mama.....X

nachten en ander gedoe

Al enige weken, zeg maar maanden, zijn we aan het proberen om de onrustige nachten van Famm wat beter te laten verlopen. In september zijn we om deze reden gestart met Dipiperon, helaas leverde deze medicatie niet het gewenste resultaat.

Het probleem werd in de ziekenhuizen te Maastricht én Breda besproken en in onderling overleg werd voorgesteld om, naast alle medicatie die Famm al heeft, te gaan starten met Gabapentine. Begin november zijn we gestart met 3 x 3 capsules per dag met de mogelijkheid om er nog 2 ophogingen op te zetten. Intussen zitten we al op de maximale dosering. De nachten verlopen nog steeds erg wisselvallig maar gelukkig merken we nu wel enige verbetering. Famm lijkt vaker wat rustiger en valt op die momenten sneller terug in slaap. Er zitten heel soms zelfs nachten bij dat onze dame doorslaapt en het is voor ons nu allemaal weer wat beter te doen. In overleg met de kinderarts hebben we dan ook besloten deze medicatie in de huidige dosering voorlopig voort te zetten. We hopen op nog iets meer verbetering en mocht de werking op termijn weer afnemen dan melden we ons gewoon weer bij de kinderarts.

Naast de onrustige nachten is het de afgelopen maanden ook erg druk geweest met veel administratief gedoe. De herindicatie WLZ, het uitvogelen en inrichten van de Tobii, probleempjes met diverse instanties...ik ga jullie er verder niet mee vermoeien maar het heeft er in zijn totaliteit helaas wel voor gezorgd dat ons sociale leven de afgelopen maanden weer even een soort van dieptepuntje heeft bereikt. Minder attent, minder of vergeten te reageren op berichtjes, afbellen en niet spontaan oppakken van afspraken...het zijn enkele voorbeelden maar het was en kon helaas niet anders. Ons achtbaantje blijft verder denderen met de nodige ups en downs, het hoort erbij. Wij weten dat iedereen hier alle begrip voor heeft maar willen jullie daar bij deze toch ook allemaal heel erg voor bedanken! 

Bedankt K3!

"Jullie hebben veel betekend voor heel veel kinderen, en kinderen gelukkig gemaakt en de kracht gegeven om te dromen. Lieve Kristel, lieve Karen, lieve Josje, dankjewel".
Met deze mooie woorden bedankte Gert Verhulst de meiden van K3. Nooit gedacht dit te zullen zeggen maar ik sluit me hier bij aan! 

Ik had nooit iets met K3 en wilde de muziek van deze meiden eerlijk gezegd het liefst buiten de deur houden. Tot we zo'n 3 jaar geleden het besef kregen dat deze muziek iets begon te betekenen voor Famm. Op verdrietige momenten lukt het hiermee vaak om toch een glimlach op het gezichtje van Famm te toveren. Het mooiste is om de sprankeling in haar oogjes te zien die meestal direct verschijnt zodra zij de muziek hoort. Tot op de dag van vandaag is het haast magisch om te zien wat het met haar doet. We hebben wel eens geprobeerd om het genre aan te passen, want ja...wij willen ook wel eens wat anders, maar het was duidelijk dat dat niet veel deed met onze dame. De muziek van K3 hebben wij dus meestal binnen handbereik! We zijn dan ook erg benieuwd of de stemmen van Hanne, Klaasje en Marthe, bij Famm net zo in de smaak zullen vallen als de stemmen van Kristel, Karen en Josje! 

Van Robocop tot The Voice en alles ertussen....

De beenspalken zijn binnen en we hebben er ook al stoere schoenen, weliswaar 3 maten groter, voor gevonden! Met daarbij de armspalken lijkt Famm een soort schattige versie van Robocop. We moeten nog even kijken of het wel helemaal gaat werken zoals de bedoeling is want als we haar op haar beentjes zetten stijgt de spanning ten top door haar hele lijfje! Over enkele weken hebben we een controle-afspraak staan bij de revalidatie-arts, we kijken het dus nog even aan.

Aangezien Famm in december a.s. alweer 5 jaar gaat worden kwam er weer een 'regeldingetje' om de hoek kijken....de aanvraag leerplichtontheffing. Toch wel weer confronterend en zó niet leuk! Maar goed, wat moet dat moet, geregeld die handel...hoofdstuk afgesloten...

Omdat we alweer maanden te kampen hebben met slechte nachten zijn we na overleg met dr. Smeets de hoestsiroop Dextromethorfan gaan afbouwen, deze medicatie doet blijkbaar niet veel meer. We zijn nu enkele weken gestart met Dipiperon. We merken wel enige verbetering maar nog zeker niet voldoende. In Maastricht gaat men nu bespreken hoe verder, dosering aanpassen, andere medicatie, we wachten af.

We hebben inmiddels ook weer een bezoekje gebracht aan de kinderarts. Uiteraard is bovenstaande ook daar allemaal besproken. Tevens nog gesproken over het gewicht van Famm. Hoewel het eten nu al geruime tijd goed verloopt laat de weegschaal het nog steeds niet zien. De ene keer worden we blij als er 200 gr bij is, de andere keer is het weer balen wanneer het er weer af is. En zo blijft Famm een soort van stabiel op een te laag gewicht, lengte en daarmee dus BMI. We durven er nog geen definitieve beslissing over te nemen en  blijven het de komende maanden nog gewoon volgen, stiekem in de hoop dat de weegschaal wat meer zal doorslaan naar de hogere kant.

Nog even leuk nieuws, hij is er...The Voice....Tobii!!! Helemaal blij mee, het is een hip ding hoor! Vorige week afgeleverd en nu moeten we er wegwijs in zien te raken zodat Famm er beetje bij beetje meer mee uit de voeten kan.
Stg. Milo zal hier de komende periode ook nog een rol in hebben dus we hebben er alle vertrouwen in dat het moet lukken!!

Circus Cliniclowns

Net zoals vorig jaar mochten we ook dit jaar een bezoekje brengen aan het circus, Circus Cliniclowns! Een nieuwe voorstelling, wat was het weer een belevenis!

Om 13.00 uur ging de tent open en werden we ontvangen in de voortent. Daar heeft Don meteen zijn schoenen uitgedaan en zich gestort in een hoek met héél veel knuffels. Wij hebben het met Famm maar even rustig vanaf de zijlijn bekeken onder het genot van een drankje. Al snel kwam de circusdirecteur ons verwelkomen samen met zijn artiesten. We werden aanvankelijk in 3 groepen verdeeld. Wij mochten aansluiten bij clown Moes in de gele groep en hebben vervolgens aan drie verschillende ruimtes een bezoekje gebracht. Net zoals vorig jaar werden er allerlei zaken gebruikt om de zintuigen te prikkelen. In de werkplaats van het circus hingen vele windvangers die een heel mooi en rustig geluid maakten. In de wasserij was een ballenbak gemaakt waarbij de ballen doorgingen voor water waarin de kleding kon worden gewassen. Daarbij ontbraken échte zeepsop-bellen en een heerlijk geurtje zeker niet en iedereen werd geacht de handen uit de mouwen te steken! In de bakkerij moesten we allemaal een bakkersmuts op want anders mocht je er niet binnen. De kinderen mochten meehelpen om het deeg te bereiden en de taarten te versieren!

Hierna kwamen alle groepen weer samen en begon de voorstelling met de artiesten en een paard. Het paard was heel bijzonder, hij kon praten, moppen tappen, tapdansen en uit een rietje drinken!
Bij het slot van de voorstelling liep iedereen in een stoet achter elkaar heel rustig nogmaals alle ruimtes door waarbij we werden uitgezwaaid door iedereen die aan het circus had meegeholpen. Dit onder de muzikale versie van het nummer "Zing een liedje voor me" van Thé Lau en Lange Frans. Toen er ook nog een clown met een hobo voor Famm begon te spelen voelde ik de tranen achter mijn ogen prikkelen, ik blijf het zo bijzonder vinden om te zien met hoeveel passie al deze mensen dit werk doen!

Circus Cliniclowns bedankt!!!



Welkom door Circusdirecteur en artiesten

De werkplaats





De wasserij

Aan het werk in de wasserij!

Samen klappen!!

De bakkerij

Samen deeg maken

De voorstelling











Als een koningin in Frankrijk

Voor dit jaar hadden we besloten om onze vakantie toch weer in het buitenland te vieren. Ornans (Jura) in Frankrijk is het geworden. De wandelwagen moest mee wat betekende dat we het voor de overige bagage met de dakkoffer en de resterende bagageruimte moesten doen. Geen probleem, het lukte eigenlijk prima en de reis is voorspoedig verlopen!

De camping was klein, overzichtelijk en gezellig. Don kon er heerlijk zijn gang gaan en had volop vriendjes en vriendinnen om mee te spelen. We hadden gezellige buurtjes die 3 leuke kinderen hadden waarmee Don zich goed heeft vermaakt. Kaartspelletjes, dobbelen, voetballen, Famm kon al deze gezelligheid vanaf haar stoel op de veranda goed aanschouwen en zat erbij als een koningin! Famm heeft op een middagje ook zelfs nog een keer een lief vriendinnetje uit Nijmegen te spelen gehad! Op kinderlijke manier heb ik toch maar even uitgelegd wat Famm heeft want "Famm maakt gekke geluiden en doet een beetje gek". Toen het meisje naar huis ging keek ze Famm aan en zei ze: "en tussen jou en mij ging het ook wel heel leuk hè?!" Zo aandoenlijk!

De accommodatie was goed, al merkten we dit jaar toch wel dat het op bepaalde vlakken steeds minder praktisch begint te worden m.b.t. Famm. Het is toch wel aanpoten en behelpen in een kleine ruimte. Gelukkig kwamen we op het idee om twee losse bedden op elkaar te stapelen waarmee we haar in ieder geval op een iets betere hoogte konden verzorgen. 
Ik had gehoopt dat de nachten voor Famm in het campingbedje wat rustiger zouden verlopen dan thuis maar helaas bleek dat niet het geval. Famm was in de nachten erg onrustig en viel daardoor overdag op de meest vreemde momenten in slaap.

We hebben veel leuke dingen ondernomen. We zijn naar Besancon geweest, naar de Dino-Zoo, hebben een waterval bezocht, een grot en het kaasmuseum. Dankzij de Tula rugdrager hebben we met Famm ook op minder goed begaanbare stukken kunnen wandelen, zo fijn! We hebben met zijn viertjes zelfs nog kunnen kanoën en de heren zijn nog samen gaan boomklimmen. 

Helaas komt aan alle leuke dingen weer een einde en inmiddels zijn we weer thuis. 
We kunnen in ieder geval terugkijken op een zeer geslaagde vakantie!

Post

Afgelopen donderdag vond ik een enveloppe van de zorgverzekeraar op de deurmat. De aanvraag voor de Tobii was de week ervoor de deur uitgegaan, nu al een reactie kon in mijn ogen maar een paar dingen betekenen: het is een ontvangstbevestiging, men heeft aanvullende gegevens nodig of de aanvraag is afgekeurd.

Met trillende handen en onbehaaglijk gevoel heb ik de brief maar direct gelezen. Dit is wat er stond:
Deze brief gaat over uw aanvraag voor een hulpmiddel. Het hulpmiddel vergoeden wij.

Ik kon het niet geloven, nadat ik Guido had gebeld heb ik voor alle zekerheid een mede Rett-mama gevraagd of we er met deze brief écht vanuit konden gaan dat we een gat in de lucht mogen springen? Ik kreeg een volmondige Yessss als antwoord!
Uiteraard moeten we nog even geduld hebben voordat we de Tobii daadwerkelijk in huis hebben maar met deze goedkeuring op zak lukt dat zeker.
We zijn heel realistisch en beseffen maar al te goed dat we hierin een hele lange weg te gaan hebben maar zijn zo ontzettend blij en gelukkig dat we met Famm aan de slag mogen!! We kunnen het straks rustig gaan opbouwen binnen de mogelijkheden van Famm en zien wel wat en hoeveel zij ons te vertellen heeft. Ieder stapje vooruit is voor ons al ontzettend waardevol.

Fijn weekend allemaal! Wij gaan er met dit goede bericht met volle teugen (en glazen) van genieten!! 

Prima ballerina

We waren ons er al wel van bewust maar een paar weekjes geleden kregen we ook vanuit de fysio het signaal dat de stand van de voetjes van Famm aan het veranderen is. Spitsvoeten is de benaming hiervoor, we zouden er bijna een balletpakje voor aanschaffen ;-) Gelukkig konden we al snel terecht bij de revalidatie-arts die toch ook wel van mening was dat deze ontwikkeling in korte tijd heel erg snel is gegaan. De nieuwe schoenen zijn net een beetje ingelopen! Een permanente spitsstand heeft een verkorte kuitspier als gevolg wat uiteraard heel erg nadelig zou zijn voor de mobiliteit van Famm. Conclusie...Famm krijgt been-spalken, of zullen we het maar spitzen noemen? Hiermee worden haar voeten in de normale stand vastgezet. Deze week worden er gips-afdrukken gemaakt en we hopen dat de spalken vervolgens na enkele weken klaar zullen zijn. 

Inmiddels zijn de onrustige nachten weer terug en zijn we aan het proberen om haar medicatie voorzichtig aan te passen in de hoop dat onze prima ballerina wat beter door gaat slapen.

Gelukkig hebben we ook goed nieuws te melden want na maanden slecht eten en drinken gaat het gelukkig nu al enkele weken stukken beter! De weegschaal liet het alleen niet zien, tot afgelopen weekend! Famm is een beetje aangekomen, nog niet veel maar...het is een begin! Hopelijk zet de stijgende lijn zich voort!!

Proefperiode Tobii

Zo'n 3 weken geleden was het eindelijk zover, de Tobii werd bij ons thuis geïnstalleerd en de proefperiode van 3 weken ging van start. We hadden deze weken niet al teveel gepland om Famm zoveel mogelijk te laten oefenen én om er zelf ook wat ervaring mee op te doen!

We zijn met wat simpele spellen begonnen maar zijn ook snel gestart met de communicatie-bladen. Famm bleek er gelukkig al snel interesse in te hebben, ze keek gericht en wist al snel wat plaatjes te selecteren door er lang genoeg naar te kijken. Daarnaast was het overduidelijk dat zij er plezier in had!

Helemaal logisch en correct was het echter nog allemaal niet. Ik werd er eerlijk gezegd wat onzeker door want, wat zou Famm allemaal moeten laten zien om het tot een aanvraag te laten komen? Gelukkig kon Gerna het altijd weer heel logisch en positief benaderen en ook door een mede Rett-ouder gingen we het weer wat optimistischer bekijken.
Famm is nog jong en moet het nog leren. Dat lukt haar niet in 3 weken en dat kunnen en mogen we ook niet van haar verwachten, ze heeft er gewoon veel tijd voor nodig. Dus...heel snel terug naar wat we voor ogen hadden, zoveel mogelijk oefenen binnen de mogelijkheden van Famm en we zien wel wat het haar en ons mag brengen! We hebben er alle vertrouwen in dat Famm nog meer zal groeien in haar communicatie, dat heeft zij ons het afgelopen jaar al heel goed laten zien!

Famm heeft de afgelopen weken ook zeker wel vooruitgang geboekt. Daarnaast heeft zij ook laten zien waar haar voorkeuren liggen. Het onderdeel 'familie' wist zij steeds maar al te goed te selecteren. Ook nadat we de foto van ons gezin hadden vervangen voor een picto en deze ook nog op een andere plaats hadden gezet! Bepaalde spellen die in het begin nog wat lastig waren, gingen aan het einde van de proefperiode steeds beter. Kortom, we kijken er zeker met een goed gevoel op terug en vonden het erg jammer dat de Tobii afgelopen woensdag weer werd opgehaald. Gelukkig bleken wij niet de enigen die er een goed gevoel over hadden want.....we gaan een aanvraag indienen!! We hopen dat de aanvraag binnen enkele weken richting de zorgverzekeraar kan en dan is het afwachten geblazen....gaan zij wel of niet akkoord?

Duimen jullie met ons mee?!

Controlebezoekjes

We hebben weer wat afspraken achter de rug, reden genoeg om weer even bij te praten!

Vorige week zijn we bij de revalidatie-arts geweest. De enige bijzonderheden die hier uit zijn gekomen is dat de armspalken van Famm worden aangepast. Het klittenband zal worden vervangen en ze worden weer mooi opgepoetst.
Verder zijn we intussen ook bij de orthopedisch schoenmaker geweest, de voetjes van Famm zijn eindelijk weer wat gegroeid! Na een ontzettend lange tijd in maat 21 kan onze dame nu naar maat 22!! De nieuwe hippe meidenschoenen staan al in bestelling en zullen over enkele weken klaar zijn. 

Afgelopen maandag zijn we op controle geweest bij dr. Smeets. De toenemende ademhalingsproblemen van Famm waren meteen zichtbaar voor hem. Wij waren ons hiervan al bewust. Helaas is het niet te voorspellen hoe dit zich verder zal ontwikkelen en op dit moment kunnen we er verder eigenlijk ook niets aan doen.
We hebben ook de eetproblemen van Famm besproken. De laatste maanden eet zij erg wisselvallig. De dieetvoeding moet eigenlijk extra zijn maar komt nu vaak in plaats van... Famm komt momenteel ook niet aan, gelukkig is zij (nog) niet afgevallen. Het is nu belangrijk om haar gewicht in de gaten te houden en afhankelijk hiervan een eventuele vervolgstap te bepalen. Deze vervolgstap zou een PEG-sonde kunnen zijn. Dit is een katheter die met behulp van een endoscoop en een sneetje in de buikwand in de maag wordt geplaatst. Sondevoeding, vocht en medicatie kunnen dan via de PEG-sonde worden gegeven op momenten dat het nodig is. Wij hebben hier een belangrijke stem in en dat voelt niet echt prettig. Wanneer is het ernstig genoeg, waar ligt de grens? Het voelt lastig omdat het niet over jezelf gaat maar over je kind, ons meisje die ons niet kan vertellen wat zij voelt en wat zij zou willen....
We zullen in overleg met de artsen dus op haar gewicht en vooral op ons gevoel af moeten gaan. Gelukkig zijn we daar best goed in :-) en wie weet blijkt het uiteindelijk niet eens nodig.
Verder viel het dr. Smeets op dat Famm heel goed contact maakt en contact zoekt. Een heel positieve ontwikkeling en zo fijn dat het opvalt! Hij is van mening dat het traject met stg. Milo weer een goede stap is en wij delen zijn mening uiteraard!

Yesss...heel blij!

Inmiddels heeft Famm al twee communicatie-trajecten mogen doorlopen via stg. Milo. We hadden hoop op een derde traject maar door alle veranderingen per 1 januari 2015 was het even onzeker of we hiervoor nog wel goedkeuring zouden krijgen. Gisteren kregen we via stg. Milo groen licht! Het Zorgkantoor heeft aangeven dat we weer mogen starten!

Waarschijnlijk zullen we vanaf eind april beginnen. We gaan door met de huidige communicatie middelen maar het leuke is dat er in het traject ook een proefperiode met de Tobii (spraakcomputer met oogbesturing) zal plaatsvinden. We gaan Famm hier eerst een aantal weken op voorbereiden en daarbij ook bedenken wat we Famm op de Tobii willen laten oefenen. In de proefperiode zullen we vervolgens begeleiding krijgen. Het is natuurlijk afwachten wat Famm ons in deze periode laat zien en afhankelijk daarvan zullen we de vervolgstap bepalen. Als Famm er nog niet aan toe is dan accepteren we dat natuurlijk, maar als zij laat zien er al voldoende mee uit de voeten te kunnen zouden we mogelijk een aanvraag in kunnen dienen. We gaan dus spannende maar zeker ook leuke maanden tegemoet!
Het mooie is dat wij de laatste tijd enorme sprongen qua communicatie opmerken bij Famm.  Zij zoekt steeds meer contact, volgt ons, heeft in haar eigen schaduw een soort 'vriendin' gevonden en we merken zelfs dat zij af en toe zelf een bewuste keuze maakt! 
Onze omgeving heeft het gelukkig ook in de gaten en ook op het KDC worden ze er helemaal blij en enthousiast van! Ze zijn daar goed aan het oefenen met het kiezen via een doorkijkraam en er ook van overtuigd dat haar keuze bewust is. Soms proberen ze haar voor de gek te houden maar daar trapt onze dame dan niet in!!

Jullie zullen begrijpen hoe blij wij hiermee zijn! Misschien is dit wel het juiste moment om te starten en of het tot een aanvraag komt....de tijd zal het leren maar we zijn dankbaar dat Famm deze kans in ieder geval mag krijgen!!!

PGB

Oeps, en dan merk ik ineens dat het alweer een aantal weken geleden is dat ik een blog heb geplaatst! Hoog tijd voor een update. 

De afgelopen periode ben ik tussen de 'normale' bedrijven door erg druk geweest met onze PGB-aanvraag. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad waarvan ik jullie de details zal besparen, maar alle veranderingen in de zorg per 1 januari 2015 hebben het er in ieder geval niet echt gemakkelijk op gemaakt. Gelukkig viel afgelopen week de toekenningsbeschikking in de brievenbus!

Naast de Zorg in natura die we voor het KDC ontvangen, hebben we nu ook PGB toegekend gekregen. 
Met het toegekende PGB kunnen we zelf zorg inkopen, zorg die we thuis inzetten. Op bepaalde momenten in de week zullen we dus iemand over de vloer krijgen die de zorgtaken voor Famm even van ons overneemt. Het is best een behoorlijke stap moet ik zeggen en we gaan het dan ook rustig opbouwen maar ik hoop dat het ons gezin meer rust en balans mag brengen! Hoe het er vanaf 1 januari 2016 uit zal zien? Ik heb geen idee en met dat vraagteken zitten vele mensen. We zien wel wat er in de loop van het jaar op ons afkomt. De eerste hobbel is in ieder geval genomen!

Bij deze wil ik graag nog even iedereen bedanken bij wie ik terecht kon met mijn PGB-vragen, het waren er best veel! Het heeft mij een enorm eind op weg geholpen in PGB-land!

Op bezoek in groep 3!

Vorig jaar hebben Famm en ik een bezoek gebracht aan de klas van Don. Inmiddels zit Don in groep 3, een nieuwe klas met grotendeels ook nieuwe kinderen. Een mooie aanleiding om aan de juffen van Don te vragen of we nog een keer op bezoek zouden mogen komen. Gelukkig werd hier direct positief op gereageerd!

Vervolgens ben ik gaan nadenken over hoe we het deze keer zouden kunnen aanpakken. Groep 3 is toch weer anders dan groep 1/2. Na wat speurwerk heb ik het boekje 'mijn zusje is gehendiekept' aangeschaft. De juf van Don heeft dit boekje vorige week aan de klas voorgelezen en naar aanleiding hiervan, ons bezoek aangekondigd. Gisteren hebben de kinderen samen met de juf wat vragen bedacht en vandaag was het dan zover....Famm en ik, samen op bezoek in groep 3!!

Het was geweldig!! Deze keer heb ik eerst de kinderen wat vragen gesteld, vervolgens wat verteld en ook wat foto's op het digibord laten zien van de diverse hulpmiddelen bij ons thuis. Daarna was het tijd om de kinderen hun vragen te laten stellen en deze te beantwoorden. Tenslotte heb ik het PODD-boek laten zien, heeft Don met het boek verteld dat we naar huis zouden gaan en daarmee ook bedankt/tot ziens gezegd.

Met een glimlach van oor tot oor ben ik samen met Famm naar huis gewandeld. Wat geeft dit toch enorm veel positieve energie! Meer dan 25 kinderen die met volle aandacht hebben geluisterd, mijn vragen enthousiast hebben beantwoord en ook zelf hun vragen aan mij hebben gesteld! Mijn dag kan niet meer stuk! Wie weet kan ik hier volgend jaar toch op een bepaalde manier weer een vervolg aan geven indien ik die mogelijkheid weer zou mogen krijgen. Ik ga er eens over nadenken!

En voor de mensen die zich afvragen hoe Famm het bezoekje heeft ervaren?? Als een droom....zij lag te slapen als een roosje :-)